Zoals de meeste meelezers wel weten ben ik boerin. Melkveehoudster om precies te zijn. Zelfstandig, het ouderlijk bedrijf overgenomen. Manlief helpt zo nu en dan mee, in drukke tijden en ook zo nu en dan hulp van mijn zwager, bij een klus die ik na het ongeluk drie jaar geleden met mijn pols/hand niet meer zo goed kan uitvoeren. Maar goed, ik red me aardig in mijn eentje.
Mijn man maakt kaas op zijn ouderlijk bedrijf, dat hij runt met zijn broers. En inmiddels heeft één van de jongere generatie aangegeven ook in te willen stromen, dus een eventuele bedrijfsopvolger is geborgd aldaar.
Nu heb ik na mijn schooltijd op de Middelbare Landbouwschool niet altijd 100% thuis gewerkt. Toen ik van school kwam werd er bij ons op het dorp Giessenburg een dagboerderij gestart voor mensen met een beperking. Er werden mensen gevraagd, dus ik niet gewaagd, niet gewonnen, ik solliciteren.
En wat denk je?.... Aangenomen op De Hoeff. Dierverzorging kleindieren. (schapen, ezels, konijnen, kippen) Er was echter wel een voorwaarde. Ik moest me laten bijscholen in de gehandicaptenzorg, maar dat was geen probleem, de RSD verzorgde die scholing zelf.
Affijn om een lang verhaal kort te maken. In de loop der jaren schakelde De Hoeff meer over op tuinbouw en werden de dieren steeds minder. Ik leerde door (naast mijn werk bij mijn ouders thuis) en kwam zo op De Rollebol (dagverblijf voor kinderen) terecht. De RSD ging op in Syndion en ik ging door de ziekte van mijn vader steeds minder uren voor Syndion werken.
Een aantal jaren terug overleed mijn vader, maar helemaal stoppen met mijn werk in de gehandicaptenzorg heb ik nooit gedaan. Het was wel aanpoten, maar een paar uurtjes per maand ben ik blijven werken om mijn diploma's in stand te houden.
Nu werd ik eind mei opgebeld vanuit het hoofdkantoor van Syndion of ik vanwege de coronacrisis wat meer en op vastere tijden zou kunnen werken..... op voor mij ideale werktijden. 's Morgens na en 's middags voor melktijd, in het vervoer als begeleidster van clienten op de bus om te waarborgen dat ze op hun plaats bleven en ondersteuning te bieden. En...... daar heb ik JA op gezegd!!
Ik werk nu dus meer, dat wil zeggen dat ik minder tijd heb om blogjes te maken.
Het kan dus zijn dat ik daarom zo af en toe een noodgreep maak door terug te grijpen naar een oud thema en dit te herhalen. (iets is beter dan niets moet je maar denken....) En mocht de overheid het nodig vinden om alle boeren uit Nederland te elimineren, dan kan ik zo de zorg weer in!
Dit was een korte uiteenzetting van een lang verhaal. Ik hoop dat het een beetje te begrijpen was.
De Boerin
Voor hen die meer over Syndion willen weten:
dat is heel goed te begrijpen, op mijn werk hebben ze er ook veel opgebeld, het is nodig
BeantwoordenVerwijderenik hoop dat je ook een beetje aan je zelf gaat denken, want je stiel is al zwaar
-€en @->- voor jou.
Ik vind het op zich geen 'zwaar werk', ik doe het met plezier. Het werk thuis voornamelijk lichamelijk werk en bij Syndion is het voornamelijk 'koppie erbij houden'. het is dus yin en yang die elkaar in evenwicht houden. En hoewel ik nu meer uren maak in de gehandicaptenzorg ben ik nu wel even van de weekenddiensten en slaapdiensten af in de weekenden. (ze tellen wel dubbel in uren, wat in mijn geval ook heel aantrekkelijk is om mijn papieren in stand te houden). En het is te doen. En de inkomsten zijn ook heel welkom, zeker nu boeren weer aan allerlei nieuwe eisen moeten gaan voldoen.
Verwijderenwerk dat je graag doet is inderdaad niet zwaar
VerwijderenWat fijn dat je nu ook eens wat meer over jezelf vertelde wat ik al beetje wist maar zo te lezen verder in je schrijven heb je ook best wel een druk leven. Syndion en de rollebol is mij heel bekend. Zowel familie van mijn man als van mijzelf hadden daar vroeger veel mee te doen. En het is ook heel dankbaar werk wat je nu gaat doen. Maar let wel goed op jezelf want men zegt niet voor niets: ja kan pas voor een ander zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt. En de blogjes van je zie ik vanzelf wel weer in de leeslijst staan.
BeantwoordenVerwijderen