Deze week nemen we afscheid van  Weblog..... De voorganger van deze blog verdwijnt en we moeten maar afwachten wat we er voor in de plaats krijgen. Het zal er  in ieder geval een stuk kaler uit gaan zien, want allerlei embed-code's om de zijkolommen mee ter verfraaien worden door Wordpress niet geaccepteerd. Nou ja, we zien wel.... Het afscheid zal ons zwaar vallen..... We hebben gelukkig deze blog op Blogspot nog!!

                                                      

Een pastoor ligt op sterven als zin huishoudster afscheid komt nemen. "Mientje, ik wil iets opbiechten. Ik heb al die jaren huishoudgeld uit uw potje gestolen." "Stil maar vader." zegt ze. "Ja maar...... Bovendien was ik het die uw kippen stal en opgegeten heb."biecht de pastoor verder.  "Stil maar vader." zegt het mensje opnieuw. "Daarnaast heb ik u zwartgemaakt bij de congregatie waardoor u uw ontslag eergisteren kreeg...." "Vader," zegt Mientje, "Ik weet heus wel waarom ik u vergiftigd heb!"

                                               

In een café nemen drie dokters afscheid van elkaar. Oorchirurg: `We horen nog van elkaar.` Oogchirurg: `We zien elkaar nog wel es.` Gynaecoloog: `Ik wip nog wel is binnen.`

                                               

De pastoor neemt afscheid van zijn parochie, en er is een receptie georganiseerd, waar ook de wethouder die lid is van de parochie een speech zal houden. Daarna zal de pastoor nog een afscheidsrede houden.

De wethouder is verlaat, en men besluit om eerst de pastoor maar te laten speechen. De pastoor begint:

"Ik weet nog goed, toen ik hier begon, mijn eerste confessie. Ik kan natuurlijk niet vertellen wie, maar deze persoon was naar de hoeren geweest terwijl hij zijn vrouw verteld had dat hij was gaan vissen.... "

De pastoor vertelt nog wat anecdotes, en tenslotte komt de wethouder binnen. Deze begint zijn speech:

"Ik ken de pastoor als geen ander, want toen hij hier net kwam werken was ik de eerste die bij hem ter confessie mocht gaan..."

                      

 De gemeente neemt afscheid van de dominee, die overgeplaatst is. "U was gewoon fantastisch," verzekert een jonge, knappe vrouw. "Vóór uw komst hier had ik nog geen flauw idee van wat zonde was!"

                          

Een vrouw neemt na een heerlijke avond afscheid van vrienden. Na alle "doeis" en "tot ziens" en kussen over en weer, hoort zij ineens één van haar mannelijke vrienden tegen haar zeggen: "Ik ga je BEF-fen!"

Totaal van haar stuk gebracht (hij is immers al heel lang gelukkig getrouwd met haar vriendin) staat zij sprakeloos. "Pardon?" is het enige wat zij op dat moment kan uitbrengen.

"Ja, ik ga je beffen, daar hou jij toch zo van?"

De stilte is enorm, op haar wangen kun je inmiddels een eitje bakken. En dan wordt zij uit haar lijden verlost: "Lieverd, het werkwoord BEF staat voor Bellen, E-mailen of Faxen, ik weet niet wat jij in gedachten had?"