Veel mantelzorgers hebben een baan. En.......dat is heel vaak lastig om te combineren met de mantelzorgtaak. Je kunt niet zomaar van je werk weglopen  of wegblijven als de zorgvrager daarom vraagt. Het is daarom handig, zoniet wenselijk om bij je baas/leidinggevende kenbaar te maken dat je ook nog "een baan" naast je baan hebt, namelijk die van zorgverlener, en dat kan in veel gevallen heel verhelderend en bevrijdend werken om je verhaal kwijt te kunnen.

 

Als je een baan hebt, en je bent mantelzorger kun je zelfs aanspraak maken op bepaalde rechten:



rend zorgverlof, thuiszorg en mantelzorg.

Kortdurend zorgverlof

Kortdurend zorgverlof is bedoeld om enkele dagen noodzakelijke zorg aan (pleeg)kinderen, de partner of ouders te kunnen geven. De werkgever betaalt minstens 70% van het loon door.
Met kortdurend zorgverlof kunnen werknemers inspringen op situaties waarin (pleeg) kinderen, de partner of ouders tijdelijk zorg nodig hebben. Een ouder hoeft niet op het adres van de werknemer ingeschreven te staan. Dat geldt wel voor partner en kinderen. Voor pleegkinderen moet er een pleegcontract zijn.

Langdurend zorgverlof

Langdurend zorgverlof is bedoeld voor werknemers die gedurende langere tijd voor een zieke naaste moeten zorgen. De werkgever hoeft de werknemer niet door te betalen. Een werknemer heeft recht op langdurend zorgverlof voor de zorg aan de partner, het eigen kind of de ouders. Het gaat om zorg voor iemand die levensbedreigend ziek is. De werkgever kan langdurend zorgverlof alleen weigeren als het bedrijf door het verlof ernstige problemen ondervindt.

Thuiszorg

Wie thuis verzorging, verpleging of huishoudelijke hulp nodig heeft, kan een beroep doen op thuiszorg. Ouderen, chronisch zieken of mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking kunnen voor thuiszorg in aanmerking komen. De overheid wil dat thuiszorg makkelijk toegankelijk is en dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen.

Mantelzorgcompliment

Er zijn ruim 2,6 miljoen mantelzorgers in Nederland. Zij zorgen langdurig en onbetaald voor hun zieke familieleden of vrienden. Mantelzorg is intensief, zeker als de mantelzorger dit combineert met een baan. Vervangende zorg (respijtzorg) kan helpen. Net als een blijk van waardering, zoals het mantelzorgcompliment.



Persoonlijk

Nu even een persoonlijk item......
Ik ben in 2000 begonnen als mantelzorger van een vrouw, een weduwe van een werknemer van het bedrijf van schoonfamilie. Mijn man vroeg me eens bij haar te gaan kijken, na het overlijden van haar man, omdat hij gehoord had dat het niet helemaal goed ging daar in huis. Daar aangekomen vonden wij haar liggend op de bank, met, wat later bleek, een verwaarloosde gebroken heup. In het ziekenhuis bleek dat er totaal geen familie meer was, en dat ze psychisch niet in orde was. Mevrouw had het I.Q. van een kind van 6 á 7 jaar  oud en bleek licht autistisch. Na een periode in het ziekenhuis en verpleegtehuis kwam ze weer thuis wonen. Ook dit was niet echt een succes. De thuiszorgorganisatie liep tegen problemen aan. En ook ik kwam in de knoei met mijn tijd, omdat intussen ook mijn  vader lichamelijk achteruit ging.
Affijn  na twee jaar is mevrouw Corstanje (misscien is er nog wel ergens familie die het leest?) op genomen in een verzorgingstehuis en heeft het daar redelijk naar haar zin. De laatste tijd weer wat minder.... want de directie heeft bepaald dat  de verpleging minder mag doen en de oudjes juist weer wat meer........ en dat kunnen ze dus niet! Ze zitten niet voor niets in een VERZORGINGS- tehuis.
Eén á twee keer in de week ga ik haar dus op zoeken en ik doe de was en de boodschappen voor haar. En verdere dingen die nodig zijn.....Want tja...... familie heeft ze niet.
Verder zorg ik ook nog voor mijn  ouders. Mijn vader kan niet meer lopen, en mijn moeder kan de verzorging voor hem niet alleen aan. Bovendien heeft mij  moeder ook leeftijds mankementjes waarbij ze geholpen moet worden. (Tillen, sjouwen, enz.)
Nu heb ik dus een eigen bedrijfje (ik heb de veehouderij van mijn ouders overgenomen) en wonen mijn ouders en mijn man en ik bij elkaar. We hebben een oude boerderij met twee huisnummers, dus zeg maar twee onder één kap, maar dan met één toilet en badkamer voor twee gezinnen. Mijn man en ik hebben overigens (verdrietig genoeg) géén kinderen, dus tijd genoeg om voor de oudjes te zorgen. Mijn grootste angst is in wezen om zelf ziek te worden. Of iets te gaan mankeren. Ik heb geen broers of zussen die de zorgtaak over kunnen nemen. Gelukkig kan ik terugvallen op een nicht die me vaak help als het nodig is.
Vakantie ken ik niet. Een daagje uit....Dat is een paar uur. Géén volledige dag. 's Nachts soms meerdere keren even helpen om mijn vader te keren, om doorliggen te voorkomen. Kortom....Nachtrust Ho maar.....
Mantelzorg is een 24-uurs taak!