Deze week leven we toe naar:

Een jongen komt net terug van de zondagschool en heeft daar van alles geleerd over de drie wijzen uit het oosten die cadeautjes brachten bij het kindeke Jezus. Hij is er zo opgewonden over dat hij zijn ouders vertelt: "Op zondagsschool heb ik vandaag alles geleerd over het eerste kerstfeest! Toen was er helemaal nog geen kerstman en daarom waren er drie ouwe meneren op kamelen die de cadeautjes rond moesten brengen! Zelfs Rudolf, dat leuke rendier met zijn rode neus was er nog niet en daarom hadden ze een grote ster aan de hemel zodat ze de weg niet kwijt konden raken!"

Moniek besluit komaf te maken met haar zielige bestaan en wil van de Eiffeltoren springen. Ze gaat naar het derde platform, klimt over de reling en aarzelt nog even voor ze de sprong zonder bungee aanzet.Plots klinkt achter haar een zachte stem: "Maar neen, meisje, doe dat toch niet..."
Ze draait zich om en ziet de Kerstman staan!
De Kerstman neemt haar vast bij haar schouder en zegt: "Omdat het Kerst is en je zo bedroefd bent, zal ik jou uit de penarie helpen. Als je morgenochtend wakker wordt, zal je de grote baas zijn van een bedrijf, veel geld verdienen, in een prachtig appartement wonen, een Rolls-Royce met chauffeur hebben en je zal ook de grote liefde van je leven leren kennen."
Moniek is door het dolle heen door dit goede nieuws en zegt: "Oh, Kerstman, u bent zo lief! Hoe kan ik u ooit bedanken voor zoveel goedheid?"
De Kerstman loopt nog wat roder aan en fluistert haar in het oor : "Ach, weet je, de Kerstvrouw is al wat ouder en niet meer zo monter en speels, dus als je me even zou kunnen verwennen, zodat ik me weer heel wat jonger voel. Je weet wel wat ik bedoel."
"Maar natuurlijk lieve Kerstman, geen probleem!"" Ze begint aan haar verwenbeurt en eenmaal de klus geklaard vraagt de Kerstman haar: "Hoe heet jij eigenlijk, meisje?"
"Ik heet Moniek."
"En hoe oud ben je?"
"32."
"Leg dan eens uit Moniek, hoe komt het dat je op je 32-ste nog gelooft in de Kerstman?...."

De kerstman en z'n elfje lopen over de daken. Ze gaan door een schoorsteen naar beneden en komen in de huiskamer van een 70 jarige mevrouw terecht. Het elfje vraagt aan de Kerstman: "Wat zullen we deze mevrouw geven?" Waarop de kerstman antwoordt: "Wel, we geven haar een lekkere warme wollen deken zodat zij deze koude barre winter wel weer doorkomt." Zo gezegd zo gedaan en het tweetal gaat weer terug via de schoorsteen om hun reis verder voort te zetten over de daken.
Drie huizen verder gaan ze weer door de schoorsteen naar beneden en komen ze in een huiskamer terecht waar zich een vrouw van ongeveer 35 jaren bevindt die in een dunne nachtpon voor de open haard zit. En weer vraagt het elfje aan de kerstman wat ze deze mevrouw zullen schenken. Het antwoord van de kerstman luidt: "Wel, deze geven wij een kamerjas. Mocht de openhaard uitwaaien of raakt het hout op dan kan zij de kamerjas aantrekken en er weer warmpjes bij zitten".
En weer ging het tweetal door de schoorsteen terug het dak op om de reis te vervolgen. Vijf huizen verder gaan ze weer door de schoorsteen naar beneden en komen in een huiskamer waar een meisje van 18 jaar in haar ondergoed zit te wachten. Ook deze keer vraagt het elfje aan de kerstman wat hij aan deze jongedame wil geven. Waarop de kerstman antwoordt: "Als ik haar geef waar zij om vraagt, dan ben ik geen kerstman meer........ Maar doe ik het niet dan kan ik voorlopig niet terug omhoog door die nauwe schoorsteen..."

Een kerstman staat op de hoek van een straat geld in te zamelen voor het "Leger des Heils" Loopt er een knap,jong en kortgerokt blondje voorbij. Een windstoot blaast het rokje omhoog en de kerstman geeft zijn ogen de kost. "Nou, jij bent ook geen echte gentlemen" zegt het meisje. "Kan zijn" beaamt de kerstman, "maar jij bent zeker geen echt blondje"