Hoezo , Nederlands moeilijk te leren?




Nederlands is voor buitenlanders moeilijk te leren,
maar weten we ook waarom?
Na het lezen van onderstaand gedicht is het je vast duidelijk.


Men spreekt van één lot, en verschillende loten,
maar 't meervoud van pot is natuurlijk geen poten.
Zo zegt men ook altijd één vat en twee vaten,
maar zul je ook zeggen: één kat en twee katen?
Laatst ging ik vliegen, dus zeg ik vloog.
Maar zeg nou bij wiegen beslist niet: ik woog,
want woog is nog altijd afkomstig van wegen,
maar is dan 'ik voog' een vervoeging van vegen?


Wat hoort er bij 'zoeken'? Jazeker, ik zocht,
en zeg je bij vloeken dus logisch: ik vlocht?
Welnee, beste mensen, want vlocht komt van vlechten.
En toch is ik 'hocht' niet afkomstig van hechten.
En bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep.
En evenmin zegt men bij slopen 'ik sliep'.
Want sliep moet je weten, dat komt weer van slapen.
Maar fout is natuurlijk 'ik riep' bij het rapen.
Want riep komt van roepen. Ik hoop dat je het weet
en dat je die kronkels beslist niet vergeet.


Dus: kwam ik je roepen, dan zeg ik 'ik riep'.
Nu denk je: van snoepen, dat wordt dan 'ik sniep'?
Alweer mis, m'n beste. Maar je weet beslist,
dat ried komt van raden, ik denk dat je 't wist.
Komt bied dan van baden? Welnee, dat wordt bood.
En toch volgt na wieden beslist niet 'ik wood'.
'Ik gaf' hoort bij geven, maar 'ik laf' niet bij leven.
Dat is bijna zo dom als 'ik waf' hoort bij weven.

Zo zegt men: wij drinken en hebben gedronken.
Maar echt niet: wij hinken en hebben gehonken.
't Is moeilijk, maar weet je: van weten komt wist,
maar hoort bij vergeten nou logisch vergist?
Juist niet, zul je zeggen, dat komt van vergissen.
En wat is nu goed? Je moet zelf maar beslissen:
hoort bij slaan nu: ik sloeg, ik slig, of ik slond?
Want bij gaan hoort: ik ging, niet ik goeg of ik gond.
En noem je een mannetjesrat nu een rater?
Dat geldt toch alleen bij een kat en een kater.

Je ziet, onze taal is, net als ik zei, best moeilijk te leren!